شناسایی چهره با استفاده از تلفیق اطلاعات بافت و عمق

شناسایی چهره انسان توسط رایانه به دلیل کاربرد و نیاز آن در سیستم بینایی ماشین یکی از مسائل چالش برانگیز در دهه های اخیر می باشد که زمینه های علمی مختلفی از جمله بینایی ماشین، هوش محاسباتی، شناسایی الگو و غیره را در بر می گیرد. توانمندی یک سیستم شناسایی چهره با توجه به قابلیت شناسایی افراد در حضور انواع تغییرات در ظاهر چهره افراد سنجیده می شود. اغلب سیستم‏های شناسایی چهره از اطلاعات بافت چهره برای شناسایی استفاده می‏کنند. در برخی از سیستم‏ها دوربین‏هایی برای کسب اطلاعات سه‏بعدی نیز بکار گرفته می‏شود. ترکیب اطلاعات سه‏بعدی و دوبعدی کیفیت تطبیق را در مرحله شناسایی بالا می‏برد. یکی از مشکلاتی که در الگوریتم های مرتبط با شناسایی چهره افراد وجود دارد تعداد محدود ژست های استفاده شده در الگوریتم های شناسایی می‏باشد. در این پایان نامه دو شیوه نوین شناسایی چهره مورد بررسی قرار گرفته است که در هر کدام سعی شده با تلفیق اطلاعات بافت و عمق یک چهره، تمامی ژست های یک فرد در حالت های متنوع مورد شناسایی قرار گیرد. در هر دو راهکار ابتدا نقاطی حاوی ویژگی کلیدی از تمامی تصاویر دو بعدی در پایگاه داده و تصویر مورد آزمایش که در منابع نور متفاوت برای هر ژست بدست آمده‏اند با یک تکنیک کارآمد استخراج می شود و با تطبیق این ویژگی‏ها و تعیین یک معیارتشخیص، تصویری به عنوان نتیجه به خروجی سیستم معرفی می شود. تصاویری که در این مرحله شناسایی نشوند به صورت خودکار به مرحله بعد منتقل می‏شوند، اطلاعات عمق آنها استخراج شده و بعد از تنظیم دوران و انتقال و دو مرحله هنجارسازی با هم مقایسه می‏شوند. در راهکار پیشنهادی اول هنجارسازی دوران با تکنیک icp صورت می‏گیرد و در راهکار پیشنهادی دوم با ارائه یک تکنیک جدید دوران در سه جهت مختلف مختصاتی در سه رویکرد مختلف محاسبه می‏شوند. نتیجه بدست آمده از آزمایشات برروی پایگاه داده استفاده شده در مقایسه با کارهای قبلی نشان دهنده قابلیت بالای این سیستم می باشد. در راهکار پیشنهادی کسب 96/88 درصد نرخ شناسایی کسب شده است و در راهکار پیشنهادی دوم این مقدار به 82/91 درصد بهبود یافته است.